Wsparcie z UE działa – o 50% zmniejszył się odsetek ludności żyjącej za mniej niż 1,25 USD
Mimo licznych problemów, które wybrzmiały podczas spotkania, należy podkreślić znaczny postęp zanotowany na przestrzeni lat. Odsetek ludności żyjącej za mniej niż 1,25 USD dziennie spadł z 43% w roku 1990 do 22% w 2010 roku. Liczba osób bez dostępu do wody pitnej została zmniejszona o połowę w tym samym okresie. Średnio o 90% wzrosły zapisy do szkół podstawowych w krajach rozwijających się, gdzie młode dziewczęta mają prawie taką samą szansę uczęszczać do szkoły, jak chłopcy. Dzieci są mniej narażone na śmiertelne choroby i niedożywienie. Wsparcie z UE zapewniło także wykwalifikowanych pracowników służby zdrowia, którzy pomogli przy 7,5 mln urodzeniach.
28 listopada 2013 zakończyły się Europejskie Dni Rozwoju 2013. Podczas inauguracji EDD13 we wtorek, José Manuel Barroso, przewodniczący Komisji Europejskiej, podkreślił potrzebę zlikwidowania luki w rozwoju z nadzieją „na budowę wzmocnionej współpracy na światowym poziomie w oparciu o solidarność z najuboższymi i akceptacją faktu, że świat w 21 wieku jest niewątpliwie współzależny i powinien dążyć do integracji „.
Powtarzającym się tematem wśród kilkudziesięciu sesji plenarnych, warsztatów i dyskusji panelowych, w przeciągu ostatnich dwóch dni, była wzajemna zależność – wśród zagadnień, jak i pomiędzy zebranymi. Wyzwania są uniwersalne, powiązane i wszystkie kraje powinny się nimi zająć wspólnie. EDD13 przedstawiły wizję globalnych problemów, które wymagają globalnego zaangażowania, dalekosiężnego programu rozwoju i prawdziwej współpracy międzynarodowej – stworzenia przestrzeni, w której każdy mężczyzna, każda kobieta, każde dziecko mieszka godnie i w dobrobycie.
Jak powiedział Barroso, „to jest zarówno ludzki imperatyw i kwestia strategicznej inteligencji”.
Podczas sesji zamykającej, Ellen Johnson Sirleaf, prezydent Liberii, zauważyła, że potrzebny jest konsensus w sprawie globalnego programu po 2015 roku. Milenijne Cele Rozwoju zostały przedstawione jako jednocząca siła: „Teraz powinniśmy się połączyć w celu budowania nowego programu” – powiedziała, podkreślając znaczenie zaangażowania społeczeństwa obywatelskiego, a także sektora prywatnego. Zasugerowała, że „nacisk powinien być położony na walkę z ubóstwem, edukację, ale także na likwidację bezrobocia wśród młodzieży, równouprawnienie kobiet oraz rozwój infrastruktury. Najważniejsze jest uświadomienie sobie wzajemnej odpowiedzialności – wszyscy powinni zobowiązać się do wspólnych celów realizowanych dla wspólnego dobra”.
Jan Eliasson, zastępca sekretarza generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, podkreślił, że w interesie narodowym każdego kraju jest wzajemna współpraca, mająca na celu realizację założonych celów. Dr Debapriya Bhattacharya, Przewodniczący Post-Milenijnych Celów Rozwoju w Centrum Dialogu Polityki, zauważył pewne ryzyko związane z deficytem uczestnictwa w tym procesie wśród krajów rozwijających się, spowodowane brakiem pieniędzy, zasobów i wiedzy.
Winnie Byanyima, Dyrektor Oxfam International, podkreślił, że w każdym podejściu partnerskim zmiany mają na celu wyeliminowanie dysproporcji – szczególnie w kwestii nierówności dochodów.
Potrzeba szerokiego zaangażowania i ściślejszych powiązań omawianych kwestii była wielokrotnie omawiana na sesjach. Flavia Pansieri, Zastępca Komisarza ds. Praw Człowieka ONZ, powiedziała: „Wszyscy stoją wobec wyzwań: rządy, instytucje, jednostki. Każdy z nas ma moralny obowiązek upewnić się, że praca, którą wykonujemy jest inspirowana poszanowaniem godności innych osób.”
El Khidir Daloum, Dyrektor Programowy w Safeworld, podkreślił potrzebę stworzenia warunków, w których rozwój oraz inwestycje w ten w rozwój będą możliwe i stwierdził, że „bezpieczeństwo i rozwój są nierozłączne i niepodzielne”. Sufian Ahmed, Minister Finansów i Rozwoju Gospodarczego, Etiopia podkreślił, ze „rozwój nie zależy tylko i wyłącznie od rządów, ale również od sektora prywatnego, koniecznego do podtrzymywania wzrostu gospodarczego”.
Dr Pacificah Florencji Okemwa, wykładowca Kenyatta University w Kenii podkreślił, że priorytetem jest zapewnienie wykształcenia afrykańskiej młodzieży – „to nie tylko kwestia ochrony ludzkiej godności, ale także działanie na rzecz zapewnienia zrównoważonego rozwoju”.
Mimo licznych problemów, które wybrzmiały podczas spotkania, należy podkreślić znaczny postęp zanotowany na przestrzeni lat. Odsetek ludności żyjącej za mniej niż 1,25 USD dziennie spadł z 43% w roku 1990 do 22% w 2010 roku. Liczba osób bez dostępu do wody pitnej została zmniejszona o połowę w tym samym okresie. Średnio o 90% wzrosły zapisy do szkół podstawowych w krajach rozwijających się, gdzie młode dziewczęta mają prawie taką samą szansę uczęszczać do szkoły, jak chłopcy. Dzieci są mniej narażone na śmiertelne choroby i niedożywienie. Wsparcie z UE zapewniło także wykwalifikowanych pracowników służby zdrowia, którzy pomogli przy 7,5 mln urodzeniach.
Ale nadal pozostają poważne i pilne kwestie do rozwiązania. Miliony walczą z ubóstwem. Zbyt wiele kobiet i dzieci walczy o możliwość opieki zapewnionej podczas porodu. Stały dostęp do pożywnego jedzenia pozostaje luksusem dla milionów. Bezrobocie wśród młodzieży, erozja gleby, nierówny dostęp do opieki zdrowotnej i wiele innych problemów nie ustępuje.
Eliasson na sesji zamykającej wydarzenie w swoim wystąpieniu podkreślił potrzebę podjęcia działań „od teraz” w celu przyśpieszenia realizacji Milenijnych Celów Rozwoju. Podobne zdanie wyrazili Florencja Chenoweth, minister rolnictwa Liberii oraz dr Shenggen Fan, Dyrektor Generalny International Food Policy Research Institute.
Dwa lata przed upływem terminu, który został ustalony na zrealizowanie Milenijnych Celów Rozwoju, EDD13 pomogły osiągnąć konsensus wokół jego głównego tematu – „wizji działań po roku 2015”. „To one nadają kształt polityce krajowej” – powiedział Andris Piebalgs, komisarz UE ds. rozwoju, zamykając EDD13. „Ważne jest, aby zbudować jeden solidny program, ale do tego działania musimy przekonać każdy naród, podkreślając konieczność i korzyści wynikające z realizacji tych celów”.
eudevdays.eu – 28.11.2013